“ သီတင္းကၽြတ္ (သုိ႔မဟုတ္) ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ ထုံလြမ္းေသာ အခ်ိန္အခါ“
================================================
မၾကာခင္သီတင္းကၽြတ္ကာလေရာက္ေတာ့မည္။သီတင္းကၽြတ္
ဆုိသည္ကား ယခုအခါ လူေတြက ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲက်င္းပသည့္ အခ်ိန္ကာလ ၊ ဒါမွမဟုတ္ လူႀကီးသူမေတြကုိလုိက္လံကန္ေတာ့ၿပီးမုန္ဖုိး ေတာင္းၾကသည့္ အခါဟု သာ ျမင္ၾကေတာ့သည္။ ဒီလုိျမင္လုိ႔ ယေန႔ေခတ္ကေလးႏွင့္ လူငယ္ေတြကုိ သိပ္အျပစ္ေတာ့မဆုိသာ။လက္ရွိေခတ္ကာလအခ်ိန္ကာလ အရ ဘာသာေရးႏွင့္ေ၀းေနသည့္ လူငယ္လူရြယ္ကမ်ားေနသလုိ ယခု လူၾကီး အရြယ္ေတြကုိယ္တုိင္ သီတင္းကၽြတ္ျဖစ္ေပၚလာပုံႏွင့္ ဘာသာေရး အရ ဘယ္ေလာက္ ျမင့္ျမတ္သည့္ကာလဆုိတာကုိသိၾကသူကနည္းသည္။ ဒီေတာ့ ဘာသာေရးအရ အဓိပၸါယ္ထူးျခားလြန္းသည့္ သည္ကာလကုိ တန္ဖုိးထားသူနည္းလာသည္က မထူူးဆန္း။
တစ္ကယ္ေတာ့ သီတင္းကၽြတ္ကာလဆုိသည္မွာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶ ဘာသာ ၀င္မ်ားအတြက္ ေန႕ထူး ေန႕ျမတ္၊ မိဘေမတၱာကုိ သုံးေလာက ထြဋ္ထား ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကုိယ္တုိင္ မိခင္ေက်းဇူးကုိ ဆပ္သည့္ အခ်ိန္ အခါ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶစာေပမ်ားအရ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ သတၱမ၀ါကို တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္တြင္ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ သႏၲဳႆိ တ နတ္သား ကို မိဘေက်းဇူး ဆပ္သည့္ အေနျဖင့္ တာ၀တႎတာ နတ္ျပည္ ရွိ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ရင္း ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ ျဖာထက္တြင္ ဓမၼ သဂၤ ဏီ က်မ္း၊ ၀ိဘင္းက်မ္း၊ ဓာတုကထာက်မ္း ၊ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း၊ကထာ ၀တၳဳက်မ္း၊ ယမိုက္က်မ္း၊ပ႒ာန္းက်မ္းစသည့္အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းကုိ
ေဟာၾကားခဲ့ကာစၾက၀ဠာ ေနရာအႏံွ ့မွနတ္ၿဗဟၼာအေပါင္းတို ့အား
ေျခြခြ်တ္ခဲ့ သည္။ သီတင္းကြ်တ္ လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ ေသာအခါ ဘုရားရွင္ သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္း တန္း၊ ေငြေစာင္း တန္း၊ ပတၱၿမား ေစာင္း တန္းမ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ၿဖစ္ ေသာ သကၤႆ နဂိုရ္ ျပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူ သည္။
ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ၾကြျမန္းလာသည္ကို ရည္စူးၿပီး ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီမီးထြန္း ပူေဇာ္သည့္ အစဥ္အလာမွာ ေရွးမွ မၾကာေသး ခင္ ကာလအထိ အထင္အရွားရွိခဲ့သည္။ ထုိေန႔ကုိ တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္တြင္ အဘိဓမၼာခုႏွစ္က်မ္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး လူျပည္သို႔ သက္ဆင္းေတာ္မူသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳလွ်က္ “အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔” ဟု လည္း သတ္မွတ္ကာ အဘိဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲမ်ား ယခင္က ၿမိဳ႕ရြာ အႏွံ႔က်င္းပခဲ့ၾကသည္။
တျခားေသာ အဆုိအရ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္ မူေသာအခါ လက်ာၤ ဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းတြင္ နတ္ေဒ၀တာမ်ား၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္းတန္းတြင္ ျဗဟၼာမ်ား ျခံရံ ကာ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အလယ္ ပတၱျမားေစာင္း တန္းျဖင့္ ဆင္းသက္ေတာ္မူလာသည့္ ဘုရားရွင္ ၏ တုႏႈိင္းဖြယ္မရွိ တင့္တယ္ျပည့္စံု ေသာ အသေရေတာ္ကို ဖူးျမင္ၾက ရေသာ အခါ ဘုရားကိုအားက်၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာကာ ဘုရား ဆုကိုဖူးၾကသူတုိင္း ေတာင္းမိၾကသျဖင့္“ဘုရားဆုပန္ေန႔”ဟုလည္း ေခၚၾကသည္။
အဆုိပါသီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ ၀ါတြင္းသံုးလကုန္ဆံုးကာ ရပ္ေ၀းသြားခြင့္မရသည့္ စသည့္ ၀ါတြင္းကာလ ေစာင့္ထိန္းရသည့္ သိကၡာ ပုဒ္ မ်ားကုိ ကၽြတ္လြတ္ေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆုိ ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္သြားလာ သီတင္း သံုး ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကသလုိ ၀ါဆိုၾကသည့္ သံဃာမ်ား အတြက္ အလြန္အက်ိဳးထူးေသာ ကထိန္အလွဴကို ခံယူထုိက္ေသာ အခြင့္ အေရး လည္း ရရွိၾကသည့္ ကာလျဖစ္သည္။
ဤကာလတြင္ ၀ါဆုိခဲ့ၾကသည့္ ရဟန္းသံဃာတုိ႔ ၀ါတြင္းကာလ အတြင္း သံဃာအခ်င္းခ်င္း ျမင္မွား ယုံမွားသံယတုိ႔ ေခ်ဖ်က္သည့္ ‘ပဝါရဏာပြဲ’ ကုိ ျပဳလုပ္ရသည္။ ‘ပဝါရဏာ’ ဆုိသည္မွာ ‘ဖိတ္ၾကားျခင္း’ ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ ပါဠိစကား ျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္အခ်င္းခ်င္း ‘ျမင္ရ၍၊ ၾကားရ၍၊ သံသယျဖစ္၍ အျပစ္ ရွိသည္ဟု ထင္ျမင္ပါက အခ်င္းခ်င္း ေျပာ ဆို ဆံုးမေတာ္မူပါ’ဟု ဖိတ္ၾကားျခင္းကုိ‘ပဝါရဏာ’ဟု ေခၚၾကျခင္းျဖစ္သည္။
‘ပဝါရဏာ’ျပဳသည့္အခါ ၀ါဆုိခဲ့သည့္ ေက်ာင္းတိုက္တြင္းရွိ သံဃာအားလံုး သိမ္ထဲတြင္ စု႐ုံးေနရာယူရ ကာ သံဃာတစ္ပါးပါးက “အရွင္ဘုရားတို႔ .. သံဃာေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္ ၏ စကားကို နားစိုက္ေတာ္မူပါ။ ယေန႔ ပဝါရဏာျပဳရ မည့္ေန႔ ျဖစ္ပါသည္။ သံဃာေတာ္မ်ား ညီလွ်င္ ပဝါရဏာ ျျပဳၾက ပါစို႔” ဟု သံဃာ အားလံုး အား အသိေပးၿပီးရသည္။
ထုိအခါ သံဃာထဲမွ အႀကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္၊ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းထိုင္ ပုဂၢိဳလ္ က စ၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ လက္အုပ္ခ်ီ မိုးကာ “ ငါ့ရွင္တို႔ … ျမင္ျခင္း၊ ၾကားျခင္း၊ သံသယျဖစ္ျခင္း သံုးမ်ိဳးျဖင့္ သံဃာအား ဖိတ္ၾကား ပါ၏။ တပည့္ေတာ္ကို သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာ အားျဖင့္ မထိန္ မခ်န္ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆို ဆံုးမၾကပါ။ မိမိ အျပစ္ကို သိျမင္ရလွ်င္ ကုစား ပါမည္” ဟု သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ သိမ္အတြင္းရွိ သံဃာ အားလံုး ကုိ ဖိတ္ၾကား ေလွ်ာက္ထားရသည္။
ထို႔ေနာက္ အဆုိပါ အတုိင္း ဝါစဥ္ အလိုက္ သံဃာေတာ္အားလံုး အငယ္ ဆံုး ရဟန္းသံဃာအထိ ေလွ်ာက္ထား ရကာ ရဟန္းသံဃာမ်ား တစ္စံုတစ္ရာအျပစ္ျမင္ေတြ႕ရလွ်င္အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုၫႊန္ျပၾကျခင္း ျဖင့္
ျခင္းျဖင့္‘ပဝါရဏာ’ျပဳၾကရသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာ သဃာအခ်င္းခ်င္း ျပဳျပင္ ထိန္း သိမ္းႏိုင္သည့္ မြန္ျမတ္ ေသာ အခ်ိန္ကာလလည္းျဖစ္သည္။
ဤကာလတြင္ ဝါတြင္း သံုးလ ဝါဆို ဝါကပ္ေတာ္ မူခဲ့ၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ မ်ားအား ကထိန္သကၤန္း ခံယူခြင့္ကို ဗုဒၶဘုရားရွင္က သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ အထိ တစ္လ အတြင္း ခြင့္ျပဳ ခဲ့ထား သျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ မွာ ကာလဒါန အျဖစ္ ကထိန္ သကၤန္း ကုိ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ သူ႔ထက္ငါဦး ျပဳလုပ္လႉဒါန္းခြင့္ ရွိသည့္ကာလျဖစ္သည္။ထုိ႔ျပင္ ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ တစ္ဝါတြင္းလံုး တာဝတႎသာ နတ္ျပည္ သို႔ ႂကြေရာက္ေတာ္ မူ၍ မယ္ေတာ္ မိနတ္သား အား ႏို႔ဖိုး ဆပ္ေဒသနာ ေဟာၾကား၍ ေက်းဇူးဆပ္ေတာ္မူပံု ကို စံထား ကာ ဤသီတင္း ကၽြတ္လ ျပည့္ အခါေတာ္ေန႔တြင္ ရဟန္းသံဃာ ၊ မိဘ ဆရာသမားႏွင့္ အသက္ ဂုဏ္သိကၡာႀကီးရင့္သူတို႔ကို ကန္ေတာ့ ျခင္းျဖင့္ ‘ဝါကၽြတ္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲ’ ကို ေထရ၀ါဒဗုဒၶ ဘာသာ၀င္တုိင္း ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကသည္။
ထုိသုိ႔ ဝါကၽြတ္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရာတြင္ မိဘနဲ႔တကြ လူႀကိီးသူမ မ်ားကုိ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံတို႔ျဖင့္ ပစ္မွားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ခြင့္လႊတ္ ရန္ လက္အုပ္ခ်ီကာ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ႀကသည္။ ကန္ေတာ့ခံ ရ သည့္ လူႀကီးမိဘမ်ားကလည္း ငါ့သား၊ငါ့သမီးငါ့တူငါ့ေျမး၊ငါ့ညီငါ့ညီမ ဘုန္းႀကီးပါေစ ၊ အသက္ရွည္ပါေစ အႏၱရာယ္မ်ဳိး ၉၆ ပါးကင္းႀကပါေစ
1 Comment တြင္ဆက္ဖတ္ပါရန္